falla
falla
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd | voltooid deelwoord (supinum) | |
3e pers enk. | 1e pers mv. | ||
falla | féll | féllum | fallið |
sterke verbuiging |
volledig |
falla
- fa·lla
enkelvoud | meervoud |
---|---|
falla | fallas |
falla v
- falla in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española
vervoeging van |
---|
fallar |
falla
- derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van fallar
- gebiedende wijs (bevestigend) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van fallar
- fal·la
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
supinum |
falla |
föll |
fallit |
volledig |
falla