derre
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| m | v | o | m/v/o | |
| nominatief | dese | dese | dit | dese |
| genitief | des | derre | des | derre |
| datief | desen | derre | desen | desen |
| accusatief | desen | dese | dit | dese |
derre
- v genitief (van) deze, (dezer)
- «Doen wort die weduwe gram
Ende seide:'Ghi dunct mi reven!
Derre talen selde begheven.'»[1]Toen werd de weduwe boos
En zei " Je praat onzin, lijkt me
Dit soort taal zul je nalaten."
- «Doen wort die weduwe gram
- v datief (aan) deze
- «Doemen Brune vernam
In derre wijs van verre comen,
Wart ghetwifelt van hem zomen,
Wat daer quam ghewentelt zoe.»[2]Toen men van Bruin vernam
dat hij op deze wijze van verre kwam
werd er door sommigen van hen aan getwijfeld
wat daar zo aan kwam rollen
- «Doemen Brune vernam
- mv genitief (van) deze, (dezer)
- «Derre beesten sijn vele in Ircane.»[3]Van deze dieren zijn er veel in Hyrcanië.
- «Derre beesten sijn vele in Ircane.»[3]
- ↑
Weblink bron “Beatrijs” (1360-1380)
- ↑ Weblink bron “Vanden Vos Reynaerde” (13e eeuw)
- ↑ Weblink bron “Der Naturen Bloeme” (13e eeuw)
