derailleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  derailleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• de·rail·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ontsporen’ voor het eerst aangetroffen in 1896
• afgeleid van het Franse dérailler (met het voorvoegsel de- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
derailleren	derailleerde	gederailleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

derailleren

1. ergatief ontsporen

   • Hij was alles behalve gerust, toen hij hoorde, dat de trein gederailleerd was. 

2. ergatief van de wijs raken

Vertalingen

    1.   

Frans: dérailler (fr)

Spaans: descarrilar (es)

Gangbaarheid

• Het woord derailleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "derailleren" herkend door:

68 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.