demarcatie
- Geluid: demarcatie (hulp, bestand)
- de·mar·ca·tie
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘grensscheiding’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
- Naamwoord van handeling van demarceren met het achtervoegsel -atie [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | demarcatie | demarcaties |
verkleinwoord | - | - |
1.
- Het woord demarcatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "demarcatie" herkend door:
51 % | van de Nederlanders; |
62 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "demarcatie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ demarcatie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be