conciliëren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  conciliëren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·ci·lië·ren of con·ci·li·eren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse concilier (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
conciliëren	concilieerde	geconcilieerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

conciliëren

1. overgankelijk verzoenen, in overeenstemming brengen

Hyponiemen

• reconciliëren

Afgeleide begrippen

• conciliatie

Vertalingen

    1.   

Frans: concilier (fr)

Spaans: conciliar (es)

Gangbaarheid

• Het woord conciliëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.