bruigom
- brui·gom
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | bruigom | bruigoms |
verkleinwoord |
de bruigom m
- (verouderd) de man die trouwt
- De bruigom loopt om haar en streelt het haar, zijn spitse ving’ren door haar gouden haar:[1]
- Cornelis vlucht naar Gouda, maar drie jaar later is hij weer in Haarlem, waar hij zijn eerste voor geld vervaardigd huwelijksvers laat drukken. ‘Weest stouter in de echt, voldoet uw bruigoms lust.’ Dat werk.[2]
- Het woord bruigom staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bruigom" herkend door:
24 % | van de Nederlanders; |
17 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ Uit Herman Gorter Mei (1889)
- ↑ NRC Atte Jongstra 8 mei 2009
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be