blanc-manger
- blanc-·man·ger
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘soort van nagerecht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1401 [1] [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | blanc-manger | blanc-mangers |
verkleinwoord | - | - |
- (voeding) een zoet en hartig gerecht van Perzische en middeleeuwse oorsprong, een soort pap of gelei traditioneel gebaseerd op melk, amandelen of rijst (die de rol van verdikkingsmiddel speelt, vervangen door of toegevoegd tot aardappel- of maïszetmeel) of zelfs exotische ingrediënten (kokosnoot), die wordt gekookt en een soort pudding of vla geeft die wordt gekenmerkt door zijn ivoorwitheid
- Het woord blanc-manger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "blanc-manger" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ blanc-manger op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).