belligerare/vervoeging

vervoeging van het Latijnse werkwoord belligerāre
Indicativus
Praesens Imperfectum Futurum simplex
actief passief actief passief actief passief
ego belligerō ego belligeror ego belligerābam ego belligerābar ego belligerābō ego belligerābor
belligerās belligerāris belligerābās belligerābāris belligerābis belligerāberis
is, ea, id belligerat is, ea, id belligerātur is, ea, id belligerābat is, ea, id belligerābātur is, ea, id belligerābit is, ea, id belligerābitur
nōs belligerāmus nōs belligerāmur nōs belligerābāmus nōs belligerābāmur nōs belligerābimus nōs belligerābimur
vōs belligerātis vōs belligerāminī vōs belligerābātis vōs belligerābāminī vōs belligerābitis vōs belligerābiminī
eī/iī, eae, ea belligerant eī/iī, eae, ea belligerantur eī/iī, eae, ea belligerābant eī/iī, eae, ea belligerābantur eī/iī, eae, ea belligerābunt eī/iī, eae, ea belligerābuntur
Perfectum Plusquamperfectum Futurum exactum
actief passief actief passief actief passief
ego belligerāvī ego belligerātus, -a, -um sum ego belligerāveram ego belligerātus, -a, -um eram ego belligerāverō ego belligerātus, -a, -um erō
belligerāvistī belligerātus, -a, -um es belligerāverās belligerātus, -a, -um erās belligerāveris us, -a, -um eris
is, ea, id belligerāvit is, ea, id belligerātus, -a, -um est is, ea, id belligerāverat is, ea, id belligerātus, -a, -um erat is, ea, id belligerāverit is, ea, id belligerātus, -a, -um erit
nōs belligerāvimus nōs belligerātī, -ae, -a sumus nōs belligerāverāmus nōs belligerātī, -ae, -a erāmus nōs belligerāverimus nōs belligerātī, -ae, -a erimus
vōs belligerāvistis vōs belligerātī, -ae, -a estis vōs belligerāverātis vōs belligerātī, -ae, -a erātis vōs belligerāveritis vōs belligerātī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, ea belligerāvērunt eī/iī, eae, ea belligerātī, -ae, -a sunt eī/iī, eae, ea belligerāverant eī/iī, eae, ea belligerātī, -ae, -a erant eī/iī, eae, ea belligerāverint eī/iī, eae, ea belligerātī, -ae, -a erunt
Subiunctivus
Praesens Imperfectum
actief passief actief passief
ego belligerem ego belligerer ego belligerārem ego belligerārer
belligerēs belligerēris belligerārēs belligerārēris
is, ea, id belligeret is, ea, id belligerētur is, ea, id belligerāret is, ea, id belligerārētur
nōs belligerēmus nōs belligerēmur nōs belligerārēmus nōs belligerārēmur
vōs belligerētis vōs belligerēminī vōs belligerārētis vōs belligerārēminī
eī/iī, eae, ea belligerent eī/iī, eae, ea belligerentur eī/iī, eae, ea belligerārent eī/iī, eae, ea belligerārentur
Perfectum Plusquamperfectum
actief passief actief passief
ego belligerāverim ego belligerātus, -a, -um sim ego belligerāvissem ego belligerātus, -a, -um essem
belligerāverīs belligerātus, -a, -um sīs belligerāvissēs belligerātus, -a, -um essēs
is, ea, id belligerāverit is, ea, id belligerātus, -a, -um sit is, ea, id belligerāvisset is, ea, id belligerātus, -a, -um esset
nōs belligerāverīmus nōs belligerātī, -ae, -a sīmus nōs belligerāvissēmus nōs belligerātī, -ae, -a essēmus
vōs belligerāverītis vōs belligerātī, -ae, -a sītis vōs belligerāvissētis vōs belligerātī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, ea belligerāverint eī/iī, eae, ea belligerātī, -ae, -a sint eī/iī, eae, ea belligerāvissent eī/iī, eae, ea belligerātī, -ae, -a essent
Imperativus
Praesens Futurum
actief passief actief passief
2e pers. enk. belligerā 2e pers. enk. belligerāre 2e pers. enk. belligerātō 2e pers. enk. belligerātor
3e pers. enk. belligerātō 3e pers. enk. belligerātor
2e pers. mv. belligerāte 2e pers. mv. belligerāmini 2e pers. mv. belligerātōte
3e pers. mv. belligerantō 3e pers. mv. belligerantor
Infinitivus
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief passief actief passief
belligerāre belligerārī belligerāvisse belligerātum, -am, -um esse belligerātūrum, -am, -um esse belligerātum īrī
Participium
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief
belligerāns, -ntis belligerātus, -a, -um belligerātūrus, -a, -um
Gerundium Gerundivum Supinum
belligerāndum, -a belligerāndus, -a, -um belligerātum, belligerātū