beken

Nederlands

Uitspraak

(klemtoonhomogram)

• Geluid:  bekén    (hulp, bestand)

  

  
  
• IPA: /bəˈkɛn/
• Geluid:  béken    (hulp, bestand)

  

  
  
• IPA: /ˈbekən/

Woordafbreking

• be·ken

Werkwoord

vervoeging van
bekennen

bekén

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekennen
   

   • Ik beken. 

2. gebiedende wijs van bekennen
   

   • Beken! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekennen
   

   • Beken je? 

Zelfstandig naamwoord

de béken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord beek

Gangbaarheid

• Het woord beken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Afrikaans

stamtijd
infinitief	voltooid deelwoord
beken	beken
	volledig

Werkwoord

beken

1. bekennen

   «Beken maar jy is die skuldige!»

   Beken maar dat jij de schuldige bent!

Indonesisch

Woordherkomst en -opbouw

• Het is een van de Indonesische woorden van Nederlandse oorsprong.

Bijvoeglijk naamwoord

beken

1. bekend
2. beroemd

Verwante begrippen

• terkenal