alimentatieplichtige

  • ali·men·ta·tie·plich·ti·ge
enkelvoud meervoud
naamwoord alimentatieplichtige alimentatieplichtigen
verkleinwoord

de alimentatieplichtigev / m

  1. persoon die verplicht is een geldelijke vergoeding te betalen aan iemand waarmee hij of zij vroeger getrouwd is geweest
     Als de gang naar de rechter wordt gemaakt, kan het zelfs gunstiger uitpakken voor de alimentatiebetaler, zegt voorzitter Rob van Coolwijk van de vereniging van Familierecht Advocaten Scheidingsmediators (vFAS). "Dat komt doordat de kinderalimentatie deels kan worden ingevuld met het stijgende kindgebonden budget dat de alimentatieontvanger krijgt. En dan hoeft de alimentatieplichtige minder te betalen."[1]
     Een alimentatiegerechtigde kan bij het LBIO een aanvraag indienen als er achterstand ontstaat in de betalingen door de ex-partner. Daarbij moet het gaan om een door de rechter bij beschikking vastgestelde alimentatie. Na ontvangst van een aanvraag benadert het LBIO de alimentatieplichtige. Die heeft de mogelijkheid om aan te tonen dat de achterstand niet juist is en/of om de achterstand binnen twee weken alsnog te betalen. Gebeurt dat niet, dan heeft het LBIO verregaande bevoegdheden om de alimentatie alsnog te verhalen. Dit kan desnoods via de verkoop van de inboedel, de auto of het huis.[2]
     Het LBIO probeert dan altijd eerst om de alimentatieplichtige door bemiddeling te bewegen om alsnog het door de rechter vastgestelde bedrag te betalen. In ongeveer 30 procent van de gevallen is het echter nodig om aanvullende maatregelen te nemen, bijvoorbeeld het inhouden van loon of het inzetten van een deurwaarder.[3]

alimentatieplichtige

  1. verbogen vorm van de stellende trap van alimentatieplichtig
  1.   Weblink bron “Tegenvaller voor ouders die alimentatie betalen” (Maandag 1 december 2014, 17:59), NOS
  2.   Weblink bron “Actievere jacht op alimentatie” (Dinsdag 27 maart 2012, 15:45), NOS
  3.   Weblink bron “Aantal wanbetalers van kinderalimentatie neemt toe” (27-11-2013), Tubantia