• IPA: /ˈaf.fɛ.rɛ/
  • af·fer·re
  • afgeleid van ferre met het voorvoegsel ad-
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.
1e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
afferre afferō attulī allātum
derde vervoeging volledig

afferre

  1. actief infinitief praesens van afferre
    1. meebrengen
    2. berichten
  2. passief imperatief praesens enkelvoud van afferre
    1. word meegebracht!
    2. word bericht!