abjurar
- ab·ju·rar
abjurar
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| abjurar |
abjuraba |
abjurado |
| volledig | ||
- onovergankelijk afzweren, verloochenen, verzaken aan, afvallig zijn
- overgankelijk afzweren, verloochenen, verzaken
- [1] apostatar