• Verwant met het Nederlandse jongen en het Duitse Junge. Dit is een zelfstandig gebruik van het bijvoeglijke naamwoord jong.[1]
enkelvoud meervoud
Jong Jongen

Jong m

  1. jongen, knaap
  2. (familie) zoon
  1. Van Veen, P.A.F. en Nicoline van der Sijs, Etymologisch Woordenboek. De herkomst van onze woorden (Van Dale, Utrecht-Antwerpen: 1997).