enkelvoud meervoud
nominatief тишина́ -
genitief тишины́ -
datief тишине́ -
accusatief тишину́ -
instrumentalis тишино́й, тишино́ю -
locatief тишине́ -


тишина v

  1. stilte
    « Вдруг дальний колокола звон // Раздался снова в тишине.[1]»
    Plots klonk er een verre klok // en verzonk weer in de stilte


  1. M. Yu. Lermontov, 1838-39.