åpenbare
- åpen·ba·re
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
åpenbare |
åpenbarer |
åpenbarte |
åpenbart |
Klasse 2 zwak |
åpenbare
- overgankelijk bekendmaken, openbaren
- «Han åpenbarte dermed en ny side ved sitt vesen.»
- Hij openbaarde daarmee een nieuw aspect van zijn wezen.
- «Han åpenbarte dermed en ny side ved sitt vesen.»
- overgankelijk, (religie) openbaren
- [1-2] åpen, åpenbar, åpenbaring, åpenbaringsskrift, åpenhjertig
åpenbare seg
- wederkerend zich openbaren, zich tonen
- wederkerend, (religie) verschijnen
- «Bibelen forteller at en engel åpenbarte seg for henne.»
- De Bijbel vertelt ons dat een engel verscheen aan haar.
- «Bibelen forteller at en engel åpenbarte seg for henne.»