waggelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  waggelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• wag·ge·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wankelen’ voor het eerst aangetroffen in 1430
• van Middelnederlands waghelen, frequentatief van waghen "heen en weer laten bewegen, laten wankelen"; omdat van "waghen" met het voorvoegsel be- weer bewegen is afgeleid, valt "waggelen" op te vatten als frequentatief gevormd uit (be)wegen met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
waggelen	waggelde	gewaggeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

waggelen

1. inergatief zich zijdeling slingerend voortbewegen

   • Er werd gewaggeld en gesloft, maar de dronken mannen zetten zich toch in beweging. 

2. ergatief zijdelings slingerend zich ergens heen begeven

   • De dronken man was naar de overkant van de weg gewaggeld. 

Gangbaarheid

• Het woord waggelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "waggelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.