• ut·brudds
  • Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel ut- en met de woorduitgang -s
Naar frequentie zeldzaam

utbrudds

  1. genitief onbepaald onzijdig enkelvoud van utbrudd

utbrudds

  1. genitief onbepaald onzijdig meervoud van utbrudd