• ut·brot·tet
  • Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel ut-
Naar frequentie zeldzaam

utbrottet

  1. nominatief bepaald onzijdig enkelvoud van utbrott


  • ut·brot·tet
  • Nynorske zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel ut-

utbrottet

  1. nominatief bepaald onzijdig enkelvoud van utbrott