ryg

Deens

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoorse hryggr.

Zelfstandig naamwoord

ryg g

1. rug
2. ruggenwervel

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	ryg	ryggen	rygge	ryggene
genitief	rygs	ryggens	rygges	ryggenes

Verwijzingen

• ryg in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk