• ru·me·nar
  • Afleiding van de Latijnse woorden romanus (= Romeins)
  • Nynorsk zelfstandig naamwoord met het achtervoegsel -ar
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rumenar     rumenaren     rumenarar     rumenarane  

rumenar, m

  1. Roemeens