resignert
- re·sig·nert
- Bijvoeglijk gebruik van he voltooid deelwoord van het Noorse werkwoord resignere
- Werkwoord: Noorse bivoeglijknaamwoordsvorm en werkwoordsvorm met het voorvoegsel re-, met het achtervoegsel -ere en met de woorduitgang -t
Naar frequentie | 46004 |
---|
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | resignert | ||
o enkelvoud | resignert | |||
meervoud | resignerte | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
resignerte |
resignert
- gelaten, geresigneerd
- «Hun virket nemlig svært så resignert og interesseløst.»
- Ze leek erg gelaten en ongeïnteresseerd.
- «Hun virket nemlig svært så resignert og interesseløst.»
har abdisert
- voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van resignere
resignert
- voltooid (verleden) deelwoord van resignere
- re·sig·nert
- Bijvoeglijk gebruik van he voltooid deelwoord van het Nynorske werkwoord resignere
- Nynorske bivoeglijknaamwoordsvorm en werkwoordsvorm met het voorvoegsel re-, met het achtervoegsel -ere en met de woorduitgang -t
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | resignert | ||
o enkelvoud | resignert | |||
meervoud | resignerte | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
resignerte |
resignert
har abdisert
- voltooide tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van resignere
resignert
- voltooid (verleden) deelwoord van resignere