perceive

Engels

Woordherkomst en -opbouw

< Middel-Engels perceiven < Oud-Frans percevoir, perceveir < Latijn percipere, pp. perceptus (“‘pakken, verkrijgen, ontvangen, observeren’”) < per (“‘door, door middel van’”) + capere (“‘nemen, grijpen’”); zie ook capable. Vgl. conceive, deceive, receive.

Uitspraak

• Geluid:  perceive (VS)    (hulp, bestand)

vervoeging
onbepaalde wijs	to  perceive
he/she/it	perceives
verleden tijd	perceived
voltooid deelwoord	perceived
onvoltooid deelwoord	perceiving
gebiedende wijs	perceive

Werkwoord

perceive

1. waarnemen, zien
2. bemerken