påkjørsel

En påkjørsel.
Een kop-staartbotsing.

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• på·kjør·sel

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Noorse woord kjørsel met het voorvoegsel på-.

Naar frequentie	38952

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	påkjørsel	m: påkjørselen v: påkjørsla	påkjørsler	påkjørslene
genitief	påkjørsels	m: påkjørselens v: påkjørslas	påkjørslers	påkjørslenes

Zelfstandig naamwoord

påkjørsel m / v

1. (verkeer) kop-staartbotsing

   «En mann døde etter påkjørsel.»

   Een man overleed na de kop-staartbotsing.

Antoniemen

• frontkollisjon

Nynorsk

Zelfstandig naamwoord

påkjørsel

1. verouderde spelling of vorm van påkøyrsel tot 2012

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, m / v

påkjørsel

1. verouderde spelling of vorm van påkøyrsle tot 2012

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, m / v