opsleuren
- op·sleu·ren
- samenstelling van op bw en sleuren ww
opsleuren [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| opsleuren |
sleurde op |
opgesleurd |
| zwak -d | volledig | |
- iets met veel moeite naar boven slepen
- ▸ Kinderen hebben geen notie van gewicht: ze duwen zo’n trolly te vol met overbodige rommel waardoor ze een zware tas moeten voortrekken die ze dan vaak nog eens de trappen moeten opsleuren.’[2]
- Het woord opsleuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opsleuren" herkend door:
| 53 % | van de Nederlanders; |
| 58 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Weblink bron Ellen De Muynck“Daar komt september, waar is de boekentas?” (17/08/2015), De Standaard - ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
