• ku·ba·nar
  • Nynorske zelfstandig-naamwoordsvorm met het achtervoegsel -ar
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kubanar     kubanaren     kubanerar     kubanarane  

kubanar, m

  1. (demoniem) Cubaan (mannelijke vorm)
  2. (demoniem) Cubaanse (vrouwelijke vorm)