• kris·tal·lij·nen
stellend
onverbogen kristallijnen
verbogen

kristallijnen

  1. gemaakt van een kristal; met het uiterlijk van een kristal
     Ze wilde de lichte kou voelen en de kristallijnen sneeuwvlokken zien smelten door haar eigen lichaamswarmte.[1]
     ' Het kaarslicht scheen door de wijn heen in een diep, kristallijnen rood, als in een droom.[2]
     Vanwege de grote warmte die er heerste na al die tijd met gesloten ramen te hebben moeten leven, had zij haar kleren losgemaakt waardoor zijn blikken op haar borsten vielen die net twee paradijselijke, kristallijnen appels leken waarvan hij zijn ogen niet meer kon afwenden en die hem in hun macht hielden tot het einde zijner dagen.[3]
     Het bureau zegt zelf over het ontwerp: "De gladde, kristallijnen vorm van de vlakken reflecteert het licht op talloze manieren, waardoor het gebouw ook vanuit de verte telkens een ander uiterlijk krijgt. Zo verwijst het gebouw naar de cinematografie: een spel van licht en beweging."[4]


  1. Liu Cixin
    “Het einde van de dood” (2021), Uitgeverij Prometheus  , ISBN 9789044645835
  2. Liu Cixin
    “Het donkere woud” (2008), Uitgeverij Prometheus  , ISBN 9789044645828
  3. Joanot Martorell en Martí Joan de Galba
    “Tirant lo Blanc” (1987), Schocken, ISBN 0805238999
  4.   Weblink bron “Over de architect” (Zaterdag 31 maart 2012, 15:06), NOS