• kon·tei·ner
  • Afkomstig van het Latijnse werkwoord continere.
  • Nynorsk zelfstandig naamwoord met het voorvoegsel kon-.
Naar frequentie > 50000
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   konteiner     konteineren     konteinere     konteinerne  
genitief   konteiners     konteinerens     konteineres     konteinernes  

konteiner, m

  1. container