• in·vi·te·ran·de
  1. Bijvoeglijk gebruik van het onvoltooid deelwoord van de Nynorske werkwoorden invitera en invitere
  2. Werkwoord: Nynorske bivoeglijknaamwoordsvorm en werkwoordsvorm met het voorvoegsel in-, met het achtervoegsel -ere en met het achtervoegsel -ande
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud inviterande - - - - - -
o enkelvoud inviterande
meervoud inviterande
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
inviterande - - - - - -

inviterande

  1. inviterend, uitnodigend

inviterande

  1. onvoltooid (tegenwoordig) deelwoord van invitera

inviterande

  1. onvoltooid (tegenwoordig) deelwoord van invitere