hebben/vervoeging

Nederlands

vervoeging van het werkwoord hebben
tegenwoordige tijd				verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
ik	heb	wij, we	hebben	ik	had	wij, we	hadden	ik	zal hebben	wij, we	zullen hebben
jij, je	hebt	jullie	hebben	jij, je	had	jullie	hadden	jij, je	zal, zult hebben	jullie	zullen hebben
u	hebt heeft	u	hebt heeft	u	had	u	had	u	zal, zult hebben	u	zal, zult hebben
gij, ge	hebt	gij, gijlieden, ge	hebt	gij, ge	hadt	gij, gijlieden, ge	hadt	gij, ge	zult hebben	gij, gijlieden, ge	zult hebben
hij, zij, het	heeft	zij, ze	hebben	hij, zij, het	had	zij, ze	hadden	hij, zij, het	zal hebben	zij, ze	zullen hebben
onvoltooid deelwoord			voltooid deelwoord			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
hebbend			hebben gehad			heb, hebt			hebbe hadde

Opmerkingen

• Hoewel het werkwoord zelfstandig gebruikt een lijdend voorwerp kan hebben en derhalve als overgankelijk gezien kan worden, ontbreekt de lijdende vorm.

Middelnederlands

	onbepaalde wijs	gebiedende wijs	onv. deelwoord	volt deelwoord
	hebben te hebbene	hebbe mv. hebbet	hebbende	gehad
	aantonend		aanvoegend
	tegenwoordig	verleden	tegenwoordig	verleden
ic	hebbe	had	hebbe	hadde
du	heefs	hads	heefs	haddes
hi, si	heeft	had	hebbe	hadde
wi	hebben	hadden	hebben	hadden
ghi	hebbet	haddet	hebbet	haddet
si	hebben	hadden	hebben	hadden

Opm.: Bovenstaande is een geïdealiseerd beeld van de vervoeging. Er bestond grote variabiliteit in spelling en in vormen tussen de verschillende dialecten.