gründeln
 Niet te verwarren met: gründen
|
- grün·deln
- [1]: in gebruik sinds het 19e eeuw, afkomstig van Grund zn (naar de grond duiken op zoek naar voedsel)
- [2]: in gebruik sinds het 16e eeuw
| Naar frequentie | zeldzaam |
|---|
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| gründeln |
gründelte |
hat gegründelt |
| zwak | volledig | |
gründeln
- overgankelijk (van watervogels) grondelen
- «Schwäne gründeln, das heißt, sie sieben die Nahrung aus dem Schlamm heraus.»
- Zwanen grondelen, d.w.z. ze zeven voedsel uit de modder.
- «Schwäne gründeln, das heißt, sie sieben die Nahrung aus dem Schlamm heraus.»
- overgankelijk, (figuurlijk) op zoek naar de reden, naar de oorzaak' van iets
- [1]: Enten, Gänse, Schwäne gründeln
- [1]: Nahrungssuche zn