gissel
- gis·sel
- Afkomstig van het Oudnoorse woord gísl
Naar frequentie | > 50000 |
---|
m | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | gissel | gisselen | gisler | gislene |
genitief | gissels | gisselens | gislers | gislenes |
o | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | gissel | gisselet | gissel | gisla gislene |
genitief | gissels | gisselets | gissels | gislas gislene |
- gijzelaar (mannelijke vorm)
- gijzelaarster (vrouwelijke vorm)
- «Han ble tatt som gissel sammen med en lokal tolk.»
- Hij werd gegijzeld (als gijzelaar genomen) samen met een lokale tolk.
- «Han ble tatt som gissel sammen med en lokal tolk.»
gissel, mv
- gis·sel
- Afkomstig van het Oudnoorse woord gísl
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | gissel | gisselen | gislar | gislarne |
gissel m
- gijzelaar (mannelijke vorm)
- gijzelaarster (vrouwelijke vorm)