duizelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  duizelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dui·ze·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘draaierig worden’ voor het eerst aangetroffen in 1301
• Een frequentatieve vorm van het verouderde duizen (duizelig zijn) (verg. beduusd)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
duizelen	duizelde	geduizeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

duizelen

1. onpersoonlijk het gevoel van evenwicht en helderheid van geest doen verliezen

   • Het duizelde hem toen hij het nieuws hoorde. 

Gangbaarheid

• Het woord duizelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "duizelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.