desmayo
- des·ma·yo
enkelvoud | meervoud |
---|---|
desmayo | desmayos |
desmayo m
- [1] desvanecimiento
- [2] desánimo
vervoeging van |
---|
desmayar |
desmayo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van desmayar
vervoeging van |
---|
desmayarse |
desmayo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van desmayarse
- desmayo in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española