débrouiller

  1. overgankelijk ontwarren, op orde brengen
  2. overgankelijk (figuurlijk) ontwarren, ontraadselen, ontrafelen
  3. wederkerend se ~ uit een lastige situatie geraken
  4. wederkerend se ~ tevoorschijn komen (uit een lastige of donkere situatie)
    1. (figuurlijk) zich zien te redden
    ««J’ai connu la rue, une enfance pas facile, mais je me suis débrouillé» confie Troka. Né au Kosovo, Erol Agovic, de son vrai nom, a dû fuir son pays avec sa famille à cause de la guerre.»[2]
    “Ik leefde op straat, had een moeilijke jeugd, maar ik heb het gered”, zegt Troka. Geboren in Kosovo, moest Erol Agovic, zijn echte naam, met zijn familie zijn land ontvluchten vanwege de oorlog.
  1. débrouiller (Etymologie) in: Le Trésor de la Langue Française informatisé (1971-1994)   op de website cnrtl.fr  .
  2.   Weblink bron
    Cédric Botzung
    “Rap luxembourgeois«J'ai connu la rue, mais je me suis débrouillé»” (20 mei 2024) op lessentiel.lu