brunatryggingu
- bru·na·tryg·gin·gu
- IJslandse zelfstandignaamwoordsvorm met het achtervoegsel -ing en met de woorduitgang -u
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
brunatryggingu
- datief onbepaald vrouwelijk enkelvoud van brunatrygging
brunatryggingu
- accusatief onbepaald vrouwelijk enkelvoud van brunatrygging