• bru·na·tryg·gin·gu
  • IJslandse zelfstandignaamwoordsvorm met het achtervoegsel -ing en met de woorduitgang -u
Naar frequentie zeldzaam

brunatryggingu

  1. datief onbepaald vrouwelijk enkelvoud van brunatrygging

brunatryggingu

  1. accusatief onbepaald vrouwelijk enkelvoud van brunatrygging