brunatryggingarnar

  • bru·na·tryg·gin·gar·nar
  • IJslandse zelfstandignaamwoordsvorm met het achtervoegsel -ing en met de woorduitgang -arnar
Naar frequentie zeldzaam

brunatryggingarnar

  1. genitief bepaald vrouwelijk meervoud van brunatrygging

brunatryggingarnar

  1. accusatief bepaald vrouwelijk meervoud van brunatrygging