brunatryggingar
- bru·na·tryg·gin·gar
- IJslandse zelfstandignaamwoordsvorm met het achtervoegsel -ing en met de woorduitgang -ar
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
brunatryggingar
- genitief onbepaald vrouwelijk enkelvoud van brunatrygging
brunatryggingar
- nominatief onbepaald vrouwelijk meervoud van brunatrygging
brunatryggingar
- accusatief onbepaald vrouwelijk meervoud van brunatrygging