• be·sty·rer·ne
  • Deense zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel be-, met het achtervoegsel -er en met de woorduitgang-ne
Naar frequentie 112338

bestyrerne

  1. nominatief bepaald gemeenschappelijk geslacht meervoud van bestyrer


  • be·sty·rer·ne
  • Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel be-, met het achtervoegsel -er en met de woorduitgang-ne
Naar frequentie 194532

bestyrerne

  1. nominatief bepaald mannelijk meervoud van bestyrer