• be·sty·re·re
  • Deense zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel be-, met het achtervoegsel -er en met de woorduitgang-e
Naar frequentie zeldzaam

bestyrere

  1. nominatief onbepaald gemeenschappelijk geslacht meervoud van bestyrer


  • be·sty·re·re
  • Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel be-, met het achtervoegsel -er en met de woorduitgang-e
Naar frequentie 214143

bestyrere

  1. nominatief onbepaald mannelijk meervoud van bestyrer