• an·nek·te·ran·de
  1. Bijvoeglijk gebruik van het onvoltooid deelwoord  annekterande bn  van het Nynorske werkwoord annektere
  2. Nynorske bivoeglijknaamwoordsvorm en werkwoordsvorm met het voorvoegsel an-, met het achtervoegsel -ere en met de woorduitgang -ande
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud annekterande
o enkelvoud annekterande
meervoud annekterande
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
annekterande

annekterande

  1. annexerend

annekterande

  1. onvoltooid (tegenwoordig) deelwoord van annektera

annekterande

  1. onvoltooid (tegenwoordig) deelwoord van annektere