alternare
- IPA:
- al·ter·na·re
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
alternāre | alterno | alternāvi | alternātum |
eerste vervoeging | volledig |
alternāre
vervoeging van |
---|
alternar |
alternare
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
alternāre | alterno | alternāvi | alternātum |
eerste vervoeging | volledig |
alternāre
vervoeging van |
---|
alternar |
alternare