afvraagde

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afvraagde    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɑfraɣdə/

Woordafbreking

• af·vraag·de

Werkwoord

afvraagde

1. (verouderd), (in een bijzin) enkelvoud verleden tijd van afvragen

   • Na dese mijne gedagten ontmoete ik een seer Ouden en Vermaarde Vroet-Vrouw, die ik aan sprak en afvraagde, of sij wel in gedagten hadde genomen, waarom soo veel Menschen scheel sagen (...) 
   • Zelfs kwam de generaal-majoor Bulaw, die de ruiterij onder den generaal Churchill gebood, terug, terwijl men over dat voornemen raadpleegde en het gevoelen der generaals van 't leger hunner Hoog Mogenheden afvraagde. 
   • Ook toen, verleden jaar, een verre kozijn van ons, die te Brussel woont, ons hare hand afvraagde, gaven wij gereedelijk onze toestemming; 
   • Hetgeen in sommige opzichten zoveel geleek op mijne omstandigheden: (...), dat ik mij afvraagde of hier eenig misverstand en persoonsverwarring in 't spel is! 

Synoniemen

• afvroeg (deze sterke vervoeging is in de 20e eeuw de meest gangbare geworden)

Gangbaarheid

• Het woord afvraagde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.