aedificare
- IPA: /ˌaɛ̯dɪfɪˈkaːrɛ/
- ae·di·fi·ca·re
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
aedĭfĭcāre | aedĭfĭco | aedĭfĭcāvi | aedĭfĭcātum |
eerste vervoeging | volledig |
aedĭfĭcāre
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
aedĭfĭcāre | aedĭfĭco | aedĭfĭcāvi | aedĭfĭcātum |
eerste vervoeging | volledig |
aedĭfĭcāre