aanstote
- aan·sto·te
vervoeging van |
---|
aanstoten |
aanstote
- (in een bijzin) enkelvoud tegenwoordige tijd aanvoegende wijs van aanstoten
- ... dat men aanstote.
- Het woord aanstote staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
vervoeging van |
---|
aanstoten |
aanstote