aankunt
- aan·kunt
vervoeging van |
---|
aankunnen |
aankunt
- (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud van aankunnen
- ... dat jij aankunt.
- ... dat u aankunt.
- Het woord aankunt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
vervoeging van |
---|
aankunnen |
aankunt