aanbreke

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanbreke    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• aan·bre·ke

Woordherkomst en -opbouw

•  aanbreken ww  met de uitgang -e

Werkwoord

vervoeging van
aanbreken

aanbreke

1. (in een bijzin) enkelvoud tegenwoordige tijd aanvoegende wijs van aanbreken
   

   • ... dat men aanbreke.