WikiWoordenboek:Vervoeging in het Latijn
Bij de vervoeging (conjugatie) van werkwoorden in het Latijn zijn 5 groepen te verdelen, elk met een eigen patroon. In de tabel hieronder staan alleen de persoonsvormen van het praesens (onvoltooid tegenwoordige tijd) van de aantonende wijs. Het Latijn kent meer tijden en wijzen met persoonsvormen.
onbepaalde wijs | praesens enkelvoud | praesens meervoud | |||||
(infinitief) | 1e persoon | 2e persoon | 3e persoon | 1e persoon | 2e persoon | 3e persoon | |
1e Vervoeging | amare | amo | amas | amat | amamus | amatis | amant |
2e Vervoeging | monere | moneo | mones | monet | monemus | monetis | monent |
3e Vervoeging | capere | capio | capis | capit | capimus | capitis | capiunt |
4e Vervoeging | audire | audio | audis | audit | audimus | auditis | audiunt |
5e Vervoeging | tegere | tego | tegis | tegit | tegimus | tegitis | tegunt |
De vervoegingen zijn vermeld zonder het persoonlijk voornaamwoord. In het Latijn staat er vaak geen persoonlijk voornaamwoord in de zin. Dat gebeurt bijvoorbeeld wel als het de eerste keer is dat je deze persoon aanduidt.