violare
- IPA: /vioˈlaːrɛ/
- vio·la·re
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
violāre | violō | violāvi | violātus |
eerste vervoeging | volledig |
violāre
- geweld aandoen, verkrachten, mishandelen
- schenden
vervoeging van |
---|
violar |
violare