• IPA: /vɐˈræːtɐ/ (Etsbergs)
stamtijd
infinitief verleden
tijd
voltooid
deelwoord
veraete
veraat, veroot
veraete
klasse 5 volledig

veraete

  1. vreten
  2. zich verslikken tijdens het eten
    «Dae veraat zich wen d'r visj oot.»
    Hij verslikte zich toen hij vis at.