todderig
- tod·de·rig
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | todderig | todderiger | todderigst |
verbogen | todderige | todderigere | todderigste |
todderig
- slonzig, groezelig, vies, onverzorgd
- Wat he'j de höare todderig!
- ziekig, een kater hebbend
- Ik veul mie todderig, ik deanke a'k griep hebbe.
- Hee hef gistern tevölle zöpn, dus non is he todderig.